ฉันเป็นเหมือนคนหลงทาง
จะเติมพลังให้ใจก้าวไปหาเธอ
เธอคือสายลมมาชโลมกายให้คลายร้อน
เธอคือหมอนให้นอนหนุนอบอุ่นใจ
เธอคือเปลวไฟให้ไออุ่นในยามหนาว
เธอคือดาวส่องทางในคืนอันมืดมิด
ฉันคิดถึงเธอแค่ไหนใครจะรู้
ฉันคิดถึงเธออยู่ทุกวันเธอรู้ไหม
ฉันรักเธอรักแล้วหมดหัวใจ
เธอรักใครฉันคงช้ำน้ำตานอง..
พอเห็นเงาเธอลางๆ พอมีหวัง
จะเดินไปข้างหน้าไม่หยุดยั้ง
No comments:
Post a Comment